PESA/TESA

عدم وجود اسپرم در آزمایش منی (حداقل دو نمونه) را آزواسپرمی گویند که این اختلال می‌تواند در اثر تولید نشدن اسپرم در داخل بیضه و یا در اثر انسداد مجاری انتقال اسپرم ایجاد شود. هرکدام از این موارد می‌توانند ناشی از علل ژنتیکی، عفونی و آسیب های پزشکی باشند. معاینۀ بالینی، آزمایش های خون برای بررسی ‌های هورمونی و بررسی ‌های ژنتیکی همگی در تشخیص آزواسپرمی کمک‌کننده اند. البته، هیچ ‌کدام از این روش ‌ها به‌تنهایی و یا با هم، به ‌طور قطعی قادر به پیشگویی وجود یا نبودِ اسپرم در داخل بیضه نیستند، تنها روش قطعی ارزیابی وجود و یا نبودی اسپرم در داخل بیضه، تکه ‌برداری از آن است که به آن بیوپسی گفته می ‌شود. در واقع در سال‌های اخیر با ابداع روش میکرو‌انجکشن که با تعداد انگشت ‌شمار اسپرم هم قابل انجام است، بیوپسی بیضه و ارزیابی آزمایشگاهی و آسیب شناسی آن اهمیتی دوچندان پیدا کرده است که از اسپرم به‌دست‌ آمده جهت انجام عمل میکرواینجکشن (ICSI) استفاده می شود.

PESA در اتاق عمل تحت شرایط استریل و با بی ‌حسی موضعی انجام می‌ شود. عمل کشیدن اسپرم از اپی دیدیم با سرنگ و سوزن انسولین که به مادۀ مخصوص (محیط کشت) آغشته است، انجام می پذیرد. نمونه با سرنگ تحویل آزمایشگاه می‌شود که طی چند دقیقه وجود یا نبودِ اسپرم در نمونه مشخص می-‌گردد.

در صورت مثبت بودن نمونۀ سوزنی (PESA) بیمار کاندیدای میکروانجکشن خواهد شد. در صورت منفی بودن آن باید عمل جراحی بیوپسی بیضه (TESE) انجام شوداروری نوین.

  منبع: کتاب ناباروری به زبان ساده کاری از گروه تحقیقات مرکز درمانی نوین