اهدای تخمک، شامل تهیه و جمع آوری تخمک از زن اهدا کننده، باروری تخمک ها در آزمایشگاه با اسپرم شوهر و انتقال جنین های حاصل به رحم گیرنده (زوج نابارور) است. در این رابطه خانم های مبتلا به هایپرگنادوتروپی، مبتلایان به نارسایی زودرس تخمدان ها، کسانی که سابقۀ جراحی اووفورکتومی (خارج کردن تخمدان ها) یا سابقۀ درمان به روش شیمی درمانی یا پرتودرمانی دارند ، مبتلایان به سندرم ترنر ، در موارد پاسخ ندادن تخمدان ها به تحریک تخمک گذاری و یا وجود علائم قطعی ذخیرۀ پایین تخمدان، سقط مکرر غیر قابل درمان و شکست مکرر روش های کمک باروری IVF/ICSI(خانم هایی که در سیکل های کمک باروری(ART) قبلی حداقل سه بار ناموفق بوده اند، یا تخمک و جنین آنها کیفیت خوبی نداشته، افراد دارای بیماری ژنتیکی که ازطریق زن به فرزند قابل انتقال است و با استفاده از روش های آزمایشگاهی مانند PGD و PND و … قابل شناسایی و درمان نیست و فرد به استفاده از درمان های جایگزین تمایل دارد، خانم های دارای سن بالاتر از ۴۰ سال می توانند از تخمک اهدایی استفاده کنند.
