دستامو رو به آسمون دراز کردم به شکرانه ی این لطف پروردگار … از خوشحالی انگار داشتم تو آسمون پرواز میکردم. 

اصلا باورم نمیشد! روزی هزار بار هم خداروشکر کنم، بازم کمه!

من و همسر مهربانم بالاخره به آرزوی همیشگیمون رسیدیم. شما هم هرگز ناامید نشید …

بالاخره ناامید شدیم و رفتیم یک دختر ناز و با برکت رو به فرزندی قبول کردیم.

موقعی که خانم دکتر گفت یک ساک دیده میشه. یکی از پرسنل محترم مرکز نوین که فرم صورتی رنگ پوشیده بود، صلوات فرستاد و چشمای من پر از اشک شوق بود …

همشو خلاصه کردم که تو خواهرم،که تو برادرم بدونی سخته … خیلی هم سخته … ولی ممکنه.

خیلی جاها اشک ریختم؛ خیلی وقتا تو اوج ناامیدی بودم …

امیدوارم هرکس که در اشتیاق داشتنِ بچه ست، این انتظارش زودتر به پایان برسه.